Ont- Moeten
Moeten… een heel bekend woord. Helaas, ook voor mij. En ook voor veel anderen merk ik uit gesprekken die ik met mensen heb. We moeten veel, heel veel!
Ik moet het huis nog stofzuigen, ik moet de auto nog wassen, ik moet een deadline op mijn werk halen, ik moet nog 3 kg afvallen, ik moet gezonder eten, ik moet sporten, ik moet genoeg inkomen hebben, ik moet genoeg voor anderen doen, ik moet overwerken, enz.
Gek eigenlijk, niemand heeft ooit tegen mij gezegd dat mijn huis altijd schoon en netjes moet zijn of dat ik meer moet sporten of meer geld moet verdienen. Het zal mijn gezin een worst zijn hoe opgeruimd of schoon ons huis is, sterker nog; ik denk dat ze het heel relaxed zouden vinden als ze wat meer rommel zouden mogen laten slingeren.
Dus die moetens… waar komen ze vandaan? Waarom moet ik zoveel? Waarom moeten we zoveel? De vervelende waarheid is dat al die moetens uit onszelf komen, we zeggen ze tegen onszelf: we zijn zelf de bron van alle moetende gedachtes, dwingende opdrachten, hoge eisen. De hoge lat van moetens leggen we helaas onszelf op.
Moeten is star en rigide, er zit geen beweging in, het is vast, alle keuzevrijheid ontbreekt. En toch gaan deze moetens tientallen, wellicht honderden keren op een dag door ons hoofd.
Er zijn redenen voor het zoveel van jezelf moeten doen. Stel dat je je moetens af zou maken met ‘want anders….’. Ik moet nog 3 kg afvallen, want anders…. Ben ik niet mooi? Niet goed genoeg? Te dik? Niet aantrekkelijk?
Ik moet het huis nog stofzuigen en dweilen, want anders..? Zien mensen dat het niet zo schoon is? Of vind ik dat ik geen goede huisvrouw ben? Hou ik het plaatje wat anderen van mij hebben, niet hoog?
De moetens die we onszelf voorhouden en die we ontwikkeld hebben komen voort uit overtuigingen (zie andere blog) die ook weer hun bestaansrecht hebben. Of ze komen voort uit ontwikkeld perfectionisme, angst voor niet goed genoeg zijn, angst voor afwijzing, angst voor veroordeling. Te weinig zelfvertrouwen; je waarde halen uit dat wat je presteert, het geld wat je verdient of die dingen die je voor anderen doet.
Zo vaak zijn het onze eigen oordelen, die we op anderen projecteren...
De velen moetens in ons hoofd en ons leven bezorgen ons stress, het gevoel klem te zitten, geen innerlijke keuzevrijheid te hebben om te doen wat je echt wil doen en belangrijk vind. Het velen moeten geeft lichamelijke spanning en op den duur emotionele en psychische klachten en belasting.
Wat opvallend is onder christenen: we moeten vaak ook nog van alles voor God en van God doen. In plaats van dat we bij Hem tot rust kunnen komen, mogen komen, hebben we bedacht dat Hij ook nog van alles van ons verlangt. Vul de moetens die jij naar God toe (of naar andere christenen) ervaart maar voor jezelf in…
Ik vraag me af of Jezus toen Hij op aarde wandelde, het woord moeten heeft gebruikt. Ik geloof veel meer dat Jezus ons keuzes voorlegt zoals, ‘dit is het ene en dit is het andere, kies maar wat jij wil’. Hij doet beroep op de keuzevrijheid die God aan ons mensen heeft gegeven, de vrije wil om te kiezen tussen dat wat we wel en niet doen, wat we wel of niet denken of zeggen.
Hij doet een beroep op ons onderscheidend vermogen om te kiezen tussen het goede en het kwade. Ook het goede en het kwade in ons dagelijks leven; in het nog wel even iets moeten doen of even rust nemen om bij te komen.
Ik daag mezelf en anderen regelmatig uit met de vraag: stel eens dat je het ik moet inwisselt voor ik wil of ik kies, hoe zou dat voor mij, voor jou zijn? Zou je het dan alsnog doen? In ieder geval daagt het je uit om bewuster te worden van de moetens die je jezelf oplegt. Er komt iets meer ruimte om te voelen of dit ook echt is wat je wil doen.
Ik kies ervoor om over te werken, ik kies ervoor om het huis opgeruimd te hebben, ik kies ervoor om te sporten. Dat klinkt al iets anders hé. Daar zit al wat meer ruimte in om een bewuste keuze te maken.
Ik geloof dat God een God is van ontmoeting. Van ont – moeten. Alles wat gedaan moest worden om ons vrijheid te brengen, heeft Hij op het kruis volbracht. Alles wat wij denken te moeten doen voor Hem, valt in het niet bij Zijn verlangen naar ontmoeting met ons, échte ont-moeting.
Als we wat minder aan onze moetens tegemoet zouden komen, komt er wellicht meer ruimte voor rust, ontspanning en ontmoeting (met God, jezelf en anderen). Er is moed voor nodig om minder te moeten.
Ga de uitdaging aan en tel jouw moetens de komende dagen eens bij elkaar op! Nog even en je kunt het woord moeten niet meer horen 😉
Vanmorgen werd ik geraakt door onderstaande tekst, uit een lied van Damascus, gezongen met Kinga Ban.
Als alles instort en je vraagt: Waar is God
Als je niks hoort, zou ik als een kind worden?
Zou ik stil worden? Zou ik vertrouwen op de Vader?
Zou ik me aan Zijn woorden kunnen vasthouden?
Is alle druk dan van de ketel?
Geen moeten, geen regels, geen boete, maar leven…
……
En Jezus ontmoeten, los van al het 'moeten'
Hem eindelijk begroeten als een slaaf op vrije voeten.
Bron: https://muzikum.eu/nl/damascus/het-licht-feat-kinga-ban-songtekst
Reactie plaatsen
Reacties